Memlekette seçim tamtamlarının çaldığı şu günlerde bilcümle aydın (!) zevatın dilinden düşürmediği kelimelerden biri de ‘cahil’ ve ondan türeme ‘cahillik’.

Bu, bilcümle zevata göre memlekette iktidarın değişmemesinin tek ve yegâne nedeni vatandaşın hatırı sayılır bir kesiminin ‘cahil’ olması.

Hatırlarsınız, vakti zamanında bu ‘cahil’ yakıştırması, ‘bidon kafalılar’a varacak hakaretlere varmıştı.

Sosyal bilimlerde hiçbir olayın tek bir nedene bağlanamayacağını; koltuklarında hafif geriye kaykılarak, gözlüklerini burunlarının üzerine indirmek ve ellerini açarak konuşmak suretiyle bilmiş bilmiş anlatan bu zevat, bilmiyor ki; o ‘cahil’ dedikleri kesim, siyasî partilerin en kılcal damarlarını oluşturan örneğin belediyelerde, partilerin işleyişinin/zihniyetinin birbirinden farksız olmadığını ayan beyan görüyor.

Bilmiş tayfası, ‘cahil ordusu’ diye tanımladığı kesimin, memlekette yerel seçimlerin, belediye kadrolarında yer tutmak anlamına geldiğinin en iyi tanığı olduğunun da farkında değil.

Çünkü bilmiş kesim, ya hiç bu memlekette olunabilecek en kötü şey; “sıradan vatandaş” olmamış ya da olduğu günleri unutmuş.

Büyüklerin, “Ol da bir şeyin başı ol” demesinin ardında yatan, “sıradan vatandaş” acı gerçeğinin sosyolojisinden habersiz bilmiş kesim, ‘cahiller’ diye atıp tutarken, vatandaşın pragmatist olmak zorunda kalmasının nedeni üzerine de kafa yormamış.

Belediyede, hastanede, vergi dairesinde bir işi olduğu zaman birinin selamıyla makamda otururken işi halledilen bu bilmiş kesim; yüzlerce dosyanın üst üste dizili olduğu ama dosyalara bakmak yerine ekranda kıyafet ya da emlak bakan,  çay vaktini yemek vaktini hiç atlamazken mesai saati gelince vakitten çalan, bir de üstüne azarın küçümsemenin bin para olduğu o ortamları nereden bilecek?

“Madem öyle bir şey var şikayet edin kardeşim” diyen aynı bilmiş kesim, ‘sıradan vatandaş’ın, şikayet edildiği zaman işlerin hiç yürümediği, tüm küçümseme ve azarlamalara rağmen sırf iş bitsin diye alttan aldığı refleksiyle hareket ettiğini ne bilecek?

İşte bunlar hep tecrübe...

Ve o tecrübelerden oluşmuş ‘sıradan vatandaş külliyatı’nda, “Zaten hepsi birbirinin aynı ise güçlü olanın yanında dururum daha iyi.” maddesi ‘sıradan vatandaş’ın amentüsü olmuş durumda.

Bu memlekette başa gelebilecek en kötü şey, “sıradan vatandaş” olmaktır.

“Sıradan vatandaş” için hayatta kalmanın yegâne yolu da ayrıcalıktan geçer ki; “o ayrıcalıklar ki şehadetleridir rahat yaşamanın  temeli.”

Apartman yöneticisi olmanın bil ayrıcalık görüldüğü memlekette, bilmiş kesimin seçim dönemlerinde akıl sır erdiremediği tutumun en önemli nedenlerinden biri, rahatlıklarından taviz vermedikleri için değirmenine su taşıdıkları ayrıcalıkları tetikleyen ortam. 

O ortam ki; onlara göre ‘cahiller ordusu’na, “Ha Hasan ha kel Hasan” dedirtiyor ve mecburen güçlünün yanında konum almalarını dayatıyor...